Lara Hope and The Ark-Tones (US) Roots - Rhythm 'n Blues Missy Sippy Gent (24-04-2018) reporter & photo credits: Marcel info band: Lara Hope and The Ark-Tones info club: Missy Sippy © Rootsville 2018

Het mag al eens wat anders zijn, denken ze daar in de Missy Sippy, en ze hebben meer dan gelijk.Na het zwaardere werk van John Fairhurst kon ik mij opmaken voor een stevige portie Rootsrock, Rockabilly, Rhythm & Blues , Americana en Country en dit met de komst van Lara Hope & The Ark-Tones. Ze hebben net een nieuw album “Love You To Life” op de markt gebracht, dus tijd voor een uitgebreide promotietour door de Lage Landen.De band, afkomstig uit Kingston, New York, is één van de meest up-coming bands uit de VS.  Behalve Lara Hope (zang en gitaar) bestaat de band uit: Matt "The Knife" Goldpaugh (upright bass), Eddie Rion (Gitaar) en Eli Marzano(drums). Voor de gelegenheid hadden ze ook een gastsaxofonist bij, met name Leun Van Roy, een jongeman die ze hadden ontmoet op een festival in de VS. Gezien ze op tour waren in België, mocht hij mee op het podium om enkele saxpartijen voor zijn rekening te nemen.

Het sympathieke viertal haalt de mosterd bij mensen als Carl Perkins, Big Mama Thornton, Johnny Cash, Wanda Jackson, The Meteors of Jerry Lee Lewis om er een paar op te noemen. Kortom, stof genoeg om er een spetterend optreden van te maken en voor ons, om de dansschoenen aan te trekken. Blijkbaar was het de eerste keer dat de band Europa aandeed en zeker ook ons land, en dat konden we duidelijk zien aan de manier waarop ze zich ons Belgisch bier lieten welgevallen, meer dit geheel ter zijde.

Het was al na negen toen Marie de band kwam aankondigen en ik had al meer volk gezien in de Missy Sippi. Maar ach ja, het is niet altijd de kwantiteit dat telt maar vooral de kwaliteit, doch eerlijk gezegd vond ik het publiek maar aan de lauwe kant, terwijl er zich schitterende zaken afspeelden voor het goedkeurend ook van Fats Waller en Bessie Smith. We kregen een optreden in 2 sets en beiden waren van hoogstaande kwaliteit. Een echte melting pot van verschillende genres, waar vooraal de rhythm & blues primeerde. Je kon echter hier en daar flarden country horen, wat blues, rockabilly en soms iets wat neigde naar de rumba. Knap werk dus en zeer aanstekelijk om de benen te strekken wat af en toe wel  eens gebeurde.

Lara Hope heeft een goede sterke stem en wordt op een meer dan degelijk manier vocaal ondersteund door Eddie en Matt. Wat ook opviel is dat in een band het normaal de bassist is die zich minder in de kijker speelt. Hier net het omgekeerde, Matt Goldpaugh, steelt mede de show, terwijl Eddie Rion zich meer bescheiden opstelt en zijn gitaarpartijen op bescheiden manier aflevert, terwijl Eli Marzano zich, op de achtergrond, de ziel uit het lijf roffelt. Onze Belgische gast trok ook meer dan zijn stek tijdens het klein aantal nummers waarin hij het beste van zichzelf mocht geven. Toppie zou ik zo zeggen.

Het optreden ging als een sneltrein door de Missy Sippy met geen enkel rustpunt, buiten een zeer korte pauze, de band had er duidelijk zin in, waren zeer enthousiast en de energie spatte van het podium. We kregen werk uit zowel hun eerste als hun tweede cd te beginnen met het aanstekelijke ‘Fast Cheap & Well Done’, het drinklied ‘Drink To Your Health’, ‘Running In Circles’, ‘Luck Maker’ de titeltrack van hun eerste schijf, ‘It’s A Crime’ of ‘I’m The One’. Niet te veel covers, maar als ze er waren , werden ze op zeer hoog niveau geserveerd en denk ik aan Big Mama Thorntons ‘Hound Dog’ of de ‘Devil In Disguise’ van Elvis Presley. Ook de mensen achter de bar werden niet vergeten en kregen als cadeau een schitterende ‘Mr.Bartender’ gepresenteerd. Op het einde werd nog een ode gebracht aan de overleden Sharon Jones, Amy Winehouse en Charles Barkley met de ‘Daptones Medley’, voorwaar een mooie afsluiter.

Gelukkig bleef de band nog even staan want anders was er waarschijnlijk geen bisser van gekomen. Dankzij het handgeklap van nog wat enkelingen, liet de band zich niet kennen en na een shotje “Jack” kregen we ‘Whiskey Pick’ als ultieme uitsmijter.

Zeer aangenaam optreden, die van mij een tevreden man maakte. De band heeft nog een aantal optredens in het land, dus ik zou zeggen : “gaan met die banaan”, ontgoocheling zal zeker uw deel niet zijn en trek vooral uw dansschoenen aan want u zult ze nodig hebben. Iemand die kan blijven stilstaan bij zo’n ritmes kan zich beter door een dokter laten onderzoeken, mijn gedacht. Cee Ya !!!

Marcel

Cheers!!!